Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

¡Agua si! ¡Oro nο! (Ναι στο νερό, όχι στον χρυσό)

«Δεν μπορεί κανείς να μας στερήσει το νερό, που μ’ αυτό ζήσαμε αιώνες σε τούτη τη γωνιά της Γης. Είμαστε φτωχοί αγρότες. Πώς θα καλλιεργήσουμε τα χωράφια μας, πως θα ποτίσουμε τα ζώα μας;»

Αυτά τα λόγια είναι γραμμένα σε ένα πανό, που βρίσκεται κρεμασμένο στη Laguna Azul στο Περού.  Εκεί, και συγκεκριμένα στην επαρχεία Εσπινάρ, οι κάτοικοι δίνουν σκληρή μάχη τους τελευταίους μήνες για να σταματήσουν να λειτουργούν τα χρυσωρυχεία στην περιοχή, που καταστρέφουν  κάθε γεωργική και κτηνοτροφική δραστηριότητα, καθιστούν το νερό  ακατάλληλο για χρήση και, γενικά,  εξαθλιώνουν τις ζωές των κατοίκων. Οι αγώνες των κατοίκων έχουν έρθει πολλές φορές αντιμέτωπες με άγρια καταστολή. Μάλιστα, στην τελευταία κινητοποίηση της 28ης Μάη, η Policia έκανε αισθητή την παρουσία της με τέσσερεις νεκρούς (!) και εκατοντάδες τραυματίες. 

Το ζήτημα έχει αρχίσει να παίρνει διεθνείς διαστάσεις, ενώ, όπως ήταν αναμενόμενο, όσοι ασχολούνται με την υπόθεση των χρυσωρυχείων σε Χαλκιδική, Κιλκίς και Θράκη, δε δυσκολεύονται να βρουν αρκετά κοινά σημεία μεταξύ των δύο περιπτωσεων. 

Ακολουθεί ενδιαφέρον απόσπασμα από κείμενο δημοσιευμένο στον ισότοπο http://antigoldgreece.wordpress.com

«Ο σκληρός αγώνας των περουβιανών απεργών και διαδηλωτών των 12ημερων κινητοποιήσεών τους, κατέληξε δυστυχώς με τέσσερις νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, στο μικρό χωριό Tintaya Marquiri. 

Η περιοχή έχει κηρυχτεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αιτία των ταραχών, τα μεταλλεία χαλκού, που εκμεταλλεύεται η πολυεθνική «Xstrata» (βρετανό-ελβετικών συμφερόντων), εδώ κι έξι χρόνια. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα που έχουν προκληθεί, έχουν πλέον αδιάψευστα τοξικολογικά στοιχεία. Οι κάτοικοι έχουν καταφύγει σε δικαστικό αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιώματος να έχουν καθαρό νερό, μια κι αυτό, είναι ουσιαστικά το μεγάλο τίμημα, στο μεγαλεπήβολο επενδυτικό σχέδιο, που έχει την υποστήριξη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Λίμα. Τα βαρέα μέταλλα, έχουν αυξηθεί σε επικίνδυνα επίπεδα, στα ούρα και στο αίμα των γηγενών. Ο δήμαρχος του Εσπινάρ, Oscar Mollohuanca, πήρε την πρωτοβουλία με τη συνδρομή της καθολικής επισκοπής του, να ταξιδέψει τον περασμένο μήνα στην Ελβετία, για να καταθέσει εκεί τα ανησυχητικά πορίσματα και για να πείσει το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας («Xstrata»), στο να δει το όλο θέμα με ανθρωπιστικό ενδιαφέρον. Δυστυχώς συνάντησε κλειστά αυτιά και αδιαλλαξία εκ μέρους των επενδυτών. Ας σημειωθεί, ότι το Νοέμβριο του 2011, ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Jose de Echave, που είχε στην αρμοδιότητά του τον τομέα Περιβάλλον, αναγκάστηκε σε παραίτηση (λόγω των πολλών συγκρούσεων εντός της κυβέρνησης), για το εν λόγω έργο....» Κάντε κλικ εδώ για να συνεχίσετε την ανάγνωση του κειμένου




Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Ακομα μια νεκρη αρκουδα


Νεκρή και ακρωτηριασμένη αρσενική ενήλικη αρκούδα εντοπίστηκε από ομάδα ορειβατών στην περιοχή Σκοπιάς στη Φλώρινα το περασμένο Σάββατο. Οι ορειβάτες ειδοποίησαν  την Ομάδα Άμεσης Επέμβασης του Αρκτούρου και έγινε αυτοψία για να καθοριστούν τα αίτια θανάτου του ζώου. 

Η πραγματική ημερομηνία θανάτου του δεν είναι γνωστή, ωστόσο το ζώο βρισκόταν σε προχωρημένη σήψη, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είχε θανατωθεί τουλάχιστον πριν από οχτώ μέρες. Αιτία θανάτου ο πυροβολισμός από κυνηγητικό  όπλο στην κοιλιά και στο αριστερό πλευρό του ζώου. Ο ακρωτηριασμός των δύο μπροστινών ποδιών έγινε post mortem, γεγονός που  αποδεικνύει ότι ο θάνατος του ζώου δεν ήταν ατύχημα. Σύμφωνα με τον Αρκτούρο, "το ζώο σκοτώθηκε από πρόθεση και τα δυο του πόδια αποτέλεσαν το τρόπαιο της αποκρουστικής πράξης" (!).  Επιπλέον," ο Αρκτούρος  καταγγέλλει το περιστατικό ως παράνομη πράξη, καθώς ο φόνος αρκούδας απαγορεύεται από τη διεθνή αλλά και την εθνική νομοθεσία ήδη από το 1969 και ακόμη ως πράξη αποτρόπαια που προσβάλλει την έννοια της ζωής".

Το αξιοσημείωτο είναι ότι μόλις πριν από ένα μήνα, στις 29 Απρίλη, είχε εντοπιστεί νεκρή αρσενική ενήλικη αρκούδα στους Ψαράδες Πρεσπών. Ο θάνατος της αρκούδας προήλθε από δηλητηρίαση, γεγονός που προκύπτει από την αυτοψία, αλλά και από το γεγονός ότι πάνω στο ζώο βρέθηκαν νεκρά έντομα, επίσης δηλητηριασμένα. Επιπλέον, στην ίδια περιοχή είχε βρεθεί λίγο καιρό πριν το θάνατο της αρκούδας μια δηλητηριασμένη αγελάδα. Ίσως η αρκούδα να τράφηκε απ' αυτή ή από κάποιο άλλο δηλητηριασμένο δόλωμα, καθώς στην περιοχή η χρήση τέτοιων δολωμάτων, αν και παράνομη,  θεωρείται προσφιλής μέθοδος για τη θανάτωση των λύκων...  Και, δυστυχώς, η συγκεκριμένη μέθοδος είναι διαδεδομένη σε πολλές αγροτικές περιοχές της Ευρώπης και σε χώρες της Μεσογείου (!) , ενώ πλήττει -εκτός από τους λύκους- τα αρπακτικά πουλιά, την αρκούδα και το λύγκα της ιβηρικής χερσονήσου. Αποτελεί, ακόμα, κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. 

η δηλητηριασμένη αρκούδα στις Πρέσπες
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι θάνατοι αυτοί έγιναν σε περιοχές με έντονη κτηνοτροφική δραστηριότητα. Η θανάτωση, όχι μόνο αρκούδων αλλά γενικότερα άγριων ζώων, αποτελεί συνήθη πράξη "αυτοδικίας" από κτηνοτρόφους ή γεωργούς που παθαίνουν ζημιές από σαρκοφάγα. Είναι, επίσης, απόρροια της έλλειψης φύλαξης των δασών και της έξαρσης της λαθροθηρίας τα τελευταία χρόνια. 

Γι' αυτό, ο Αρκτούρος εγείρει το ζήτημα της ενίσχυσης της δασοπροστασίας, καθώς και το ζήτημα των αποζημιώσεων για τους παραγωγούς που έχουν υποστεί ζημιές από άγρια ζώα, έτσι ώστε να μην αναζωπυρώνεται η σύγκρουση ανθρώπου-άγριας πανίδας. 

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Βαλκανική Συνάντηση Αντίστασης στα Χρυσωρυχεία

Σήμερα το απόγευμα, το ανοιχτό συντονιστικό ενάντια στα μεταλλεία θα πραγματοποιήσει εκδήλωση στο Λευκό Πύργο.

  • Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 17:30 με θεματικές παρουσιάσεις από καθηγητές του ΑΠΘ. Συγκεκριμένα, ο κ. Τριανταφυλλίδης από το τμήμα Χημικών Μηχανικών θα παρουσιάσει τις αρνητικές επιπτώσεις των μεταλλείων στο περιβάλλον, ενώ ο κ. Δημητριάδης, καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας θα παρουσιάσει τους μύθους γύρω από τις σύγχρονες μεθόδους εξόρυξης.
  • Στις 19:00 θα ξεκινήσει η διαβαλκανική συνάντηση αντίστασης με ομιλητές από Ελλάδα (Κιλκίς, Αλεξανδρούπολη, Μαρώνεια, Μεγάλη Παναγιά), Ρουμανία, Βουλγαρία και Τουρκία
  • Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με συναυλία των PARANAUE, των State of Tension και των Zoao Afroso & the Music Oxygen.


* Σε περίπτωση βροχής η εκδήλωση θα γίνει στο Πολυτεχνείο.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Αποκατάσταση 100 οικοσυστημάτων

Επιστήμονες από βοτανικούς κήπους σε όλο τον κόσμο πρόκειται να υλοποιήσουν άμεσα ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα αποκατάστασης των οικοσυστημάτων που βρίσκονται υπό εξαφάνιση. 

Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα project της "Συμμαχίας για την Οικολογική Αποκατάσταση" που θα υπογραφεί μέσα στην ερχόμενη βδομάδα και που  έχει ως στόχο να διασώσει τουλάχιστον εκατό οικοσυστήματα μέσα στην επόμενη εικοσαετία. Ακόμα δεν έχει γνωστοποιηθεί ποια θα είναι αυτά τα οικοσυστηματα, γνωρίζουμε όμως ότι σίγουρα θα συμπεριληφθούν τα πανέμορφα δάση του Περού, που αποψιλώνονται συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Επιπλέον, στο εν λόγω πρόγραμμα θα μπουν και τα δάση και βουνά της Κένυας, όπου η αποψίλωση για τις καλλιέργειςες τσαγιού έχει καταστροφικές συνέπειες στη χλωρίδα και την πανίδα.

Η κατάσταση σε κάποια από τα οικοσυστήματα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς η μεταχείριση που έχουν υποστεί κατά τις προηγούμενες δεκαετίες έχει προκαλέσει μη αναστρέψιμες καταστροφές. Για το λόγο αυτό, οι επιστήμονες θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στο σχεδιασμό των δράσεών τους, αλλά και στους χειρισμούς τους. Εξάλλου, στόχος τους είναι να αποκατασταθεί η ποιότητα του εδάφους, καθώς και να διασφαλιστεί ότι η χλωρίδα θα αναπτυχθεί σωστά, πριν επιστρέψει και η πανίδα στο οικοσύστημα. Για να το πετύχουν αυτό, σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν και τράπεζες σπόρων, όπως ανακοίνωσαν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η "Συμμαχίας για την Οικολογική Αποκατάσταση" συστάθηκε μετά από έκκληση του ΟΗΕ και ο αρχικός της στόχος ήταν η αποκατάσταση μέχρι το 2020 του 15% των κατεστραμμένων οικοσυστημάτων παγκοσμίως. Στη "Συμμαχία" συμμετέχουν επιστήμονες από βοτανικούς κήπους από διάφορες γωνιές του κόσμου, όπως η Κίνα, η Βραζιλία, η Χαβάη, η Κένυα, το Μεξικό, η Νότια Αφρική και η Βενεζουέλα.

                                                                                (πληροφορίες: alterthess.gr)

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

"Σύσταση ανεξάρτητου φορέα παρακολούθησης" για τα Μεταλλεία προτείνει το ΑΠΘ

Μια σκεπτικιστική, αλλά όχι και απορριπτική στάση απέναντι στα χρυσωρυχεία στη βόρεια Ελλάδα προβάλλει το ΑΠΘ με πρόσφατη πρότασή του.

Συγκεκριμένα, το Πρυτανικό Συμβούλιο, λαμβάνοντας υπόψη του τις εισηγήσεις από όλες τις "πλευρές", αποφάσισε να προτείνει τη σύσταση ανεξάρτητου φορέα παρακολούθησης με συμμετοχή επιστημόνων, εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας και της εταιρείας. Κι όταν μιλάμε για εισηγήσεις από "όλες τις πλευρές", εννοούμε αφενός την εισήγηση του Συμβουλίου Περιβάλλοντος για την επέκταση των δραστηριοτήτων της "Ελληνικός Χρυσός (-Eldorado) στη βορειοανατολική Χαλκιδική, αφετέρου τις θέσεις του Κοσμήτορα της ΣΘΕ, καθηγητή Γεωλογίας Σπύρου Παυλίδη,  και του συντονιστή του συμβουλίου περιβάλλοντος του ΑΠΘ, καθηγητή στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Κ. Κατσιφαράκη.  Ο στόχος; Να υπάρχει συνεχής έλεγχος και να πιστοποιείται ότι τηρούνται οι κανονισμοί και οι δεσμεύσεις για το περιβάλλον. 

Το πρυτανικό συμβούλιο αναφέρει στην έκθεσή του τη σπουδαιότητα επενδύσεων στο μεταλλευτικό τομέα σε μια εποχή οικονομικής κρίσης. Ταυτόχρονα, όμως, αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τονίζει ότι, με βάση τη διεθνή εμπειρία, δεν πρέπει να τις αγνοούμε. Αναφέρει επίσης ότι "η Ελλάδα αποτελεί μια σημαντική Κοιτασματολογική Περιφέρεια της Ευρώπης και η ανάπτυξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη χώρα μας είναι ευπρόσδεκτη, εφόσον όμως πληροί μια βασική προϋπόθεση: να αποβαίνει συνολικά προς το συμφέρον του τόπου". Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει:  "α) η σύμβαση μεταξύ κράτους και εταιρείας να διασφαλίζει απολύτως τα συμφέροντα του δημοσίου, β) να υπάρχει μηχανισμός διαρκούς ελέγχου τήρησης των περιβαλλοντικών όρων και γ) να υπάρχει στάθμιση των περιβαλλοντικών και λοιπών επιπτώσεων ως προς τα αναμενόμενα οφέλη της επένδυσης".

Είναι ενδιαφέρον ότι το Πρυτανικό Συμβούλιο θεωρεί ότι στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων υποβαθμίζεται ο κίνδυνος για το περιβάλλον, ενώ επισημαίνει ότι είναι απαραίτητο να γίνουν περεταίρω έρευνες για την ατμοσφαιρική μόλυνση, τη διαχείρηση των στερεών αποβλήτων, καθώς επίσης και τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα. Παράλληλα, καταλήγει στο ότι όλα αυτά είναι τροποποιήσεις, και όχι de  facto απόρριψη στις ήδη υπάρχουσες μελέτες...*
 
Ημερίδα του ΑΠΘ με Θέμα τα Μεταλλεία

Σχεδόν παράλληλα μ' αυτή την ανακοίνωση, πραγματοποιήθηκε χθες ημερίδα του Πολυτεχνείου του ΑΠΘ με θέμα: "Χρυσός στη Βόρεια Ελλάδα: Ευλογία και Κατάρα". Δυστυχώς, η ημερίδα δε συγκέντρωσε πολύ κόσμο -μάλλον λόγω κακής προπαγάνδισης- όμως ακούστηκαν ενδιαφέρουσες απόψεις και θίχτηκαν επαρκώς όλες οι πτυχές του προβλήματος.
Αυτό που προκάλεσε εντύπωση - τουλάχιστον σε μένα προσωπικά- ήταν η διαφορά στα επιχειρήματα και τον τρόπο ομιλίας αυτών που θίγονται άμεσα από την υπόθεση (δηλαδή είναι κάτοικοι της περιοχής, έχουν μιλήσει με τους αγρότες και τους ψαράδες) και αυτών που βλέπουν τα πράγματα από την απόσταση του γραφείου τους. Έτσι, οι πρώτοι αναφέρθηκαν εκτενώς στα κοινωνικά προβλήματα που ελλοχεύουν, όπως την υποβάθμιση -εως και εξάλειψη- των επαγγελμάτων που σχετίζονται με τη γη, τη θάλασσα και τον τουρισμό, αλλά και την αλλοίωση των δεσμών μεταξύ των κατοίκων. Αναφερθηκαν, επίσης, στο πόσο ασύμφορη είναι αυτή η διαδικασία για τους πολίτες, που θα θυσιάσουν τόσα πολλά και τελικά δε θα έχουν κανένα οικονομικό τουλάχιστον κέρδος -αφού όλα θα πάνε στην εταιρεία- και στο πόσο απροετοίμαστη είναι η ελληνική κοινωνία για να πάρει ένα τόσο μεγάλο περιβαλλοντικό ρίσκο. Σε αντιδιαστολή μ' αυτούς, υπήρξαν κι εκείνοι που δεν έχουν εμπλακεί σε τέτοιο βαθμό με την υπόθεση, που πρόβαλαν μονομερώς τα πολλά και διαφορετικά είδη κοιτασμάτων στο ελληνικό υπέδαφος, χωρίς να σταθούν ιδιαίτερα στις επιπτώσεις της εξόρυξής τους  (και, πραγματικά, είναι πολλές...)

Απ' ό,τι φαίνεται, θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες ημερίδες άμεσα. Όπως και να 'χει, πάντως, τώρα που "μπήκε στο χορό" το ΑΠΘ, αναμένονται ενδιαφέρουσες εξελίξεις.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Εco-πολεις: Freiburg


 Πρόκειται για μια μικρή γερμανική πόλη στην περιοχή Baden-Wüttemberg, με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τους 230.000 κάτοικους, χτισμένη στην  κοιλάδα του ποταμού Ρήνου και σχεδόν μέσα στο πανέμορφο Schwarzwald (Μέλανας Δρυμός). Χάρη στις οικολογικές καινοτομίες του, στη  σταθερή "πράσινη" πολιτική του και τη νοοτροπία των κατοίκων του, το Freiburg θεωρείται σημερα η οικολογική "πρωτεύουσα" της Ευρωπής, βάζοντας έτσι τα γυαλιά σε Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο. 

Είναι χαρακτηριστικό, ότι το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτροδότησης της πόλης προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μάλιστα, στο Freiburg είναι εγκατεστημένο το μεγαλύτερο ποσοστό φωτοβολταϊκών συστημάτων σε όλη τη Γερμανία και ίσως και κεντρική Ευρώπη. Και δε μας προξενεί εντύπωση, καθώς θεωρείται η πιο ηλιόλουστη Γερμανική πόλη. Επιπλέον, μεγάλο ποσοστό της παραγόμενης ενέργειας προέρχεται από βιομάζα, καθώς και από ανεμογεννήτριες, ενώ τα τελευταία χρόνια το 10% του πληθυσμού έχει υιοθετήσει τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, απορρίπτοντας τις συμβατικές.

Σύμφωνα με το Flo, έναν αγαπημένο Γερμανό φίλο μου, οι άνθρωποι στο Freiburg αγαπάνε
το γλυπτό-αλιγάτορας στο ποταμάκι της πόλης
δύο πράγματα: "cycling and recycling", δηλαδή να κάνουν ποδήλατο και να ανακυκλώνουν. Και δεν έχει άδικο, καθώς το ποδήλατο είναι το πλέον διαδεδομένο μέσο μεταφοράς για τους κατοίκους. Το συνεχώς αναπτυσσόμενο δίκτυο ποδηλατοδρόμων ξεπερνά τα 400 χιλιόμετρα και, το πιο σημαντικό, δεν υπάρχει  φόβος κλοπής, αφού καλά φυλασσόμενα πάρκινγκ ποδηλάτων είναι διασκορπισμένα στα κομβικά σημεία της πόλης. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται το πρωτοποριακό πρόγραμμα car sharing, οι συνδρομητές του οποίου έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν "κοινόχρηστα δημοτικά" αυτοκίνητα όποτε τα χρειάζονται. Στην ουσία, επικοινωνούν με τον υπεύθυνο τους προγράμματος κι αυτός τους εξηγεί από που θα παραλάβουν το αυτοκίνητο και πόσο μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. 

Όσο για το recycling, είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε σπίτι στο Freiburg γίνεται λεπτομερής διαχωρισμός των απορριμάτων. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ξεχωριστοί κάδοι για τα υλικά συσκευασίας, για τα οργανικά απορρίματα, για τα χαρτικά, τα αλουμίνια, τα καφέ και πράσινα γυάλινα μπουκάλια και, φυσικά, για όσα δεν ανακυκώνονται. Το πρόγραμμα ανακύκλωσης ξεκίνησε πριν από είκοσι πέντε περίπου χρόνια και έχει προχωρήσει πολύ. Σήμερα, στο Freiburg ανακυκλώνεται πάνω από το 60% των απορριμάτων. 


ανεβαίνοντας το Schlossberg
Αλλά το οικολογικό στοιχείο δεν είναι το μόνο αξιοπρόσεκτο στοιχείο της πόλης. Το Freiburg είναι μια πόλη που σφύζει από ζωή, γεγονός που οφείλεται τόσο στην έντονη παρουσία φοιτητών, όσο και στο "νεολαιίστικο" χαρακτήρα των πάρκων και των χώρων πρασίνου. Ο κατπράσινος λόφος του Schlossberg είναι το σημείο που συναντιούνται  όλες οι ηλικίες: οι νέοι, που παίζουν μουσική και αράζουν στον ήλιο, οι οικογένειες, που ανεβαίνουν για ποδηλατάδα και πικ νικ, αλλά και οι ηλικιωμένοι, που κάθονται σε παγκάκια, διαβάζουν τις εφημερίδες τους και αγναντεύουν την πόλη από ψηλά. Επίσης, αν και γερμανική πόλη, είναι μια πόλη γεμάτη κόσμο μέχρι αργά το βράδυ, ακόμα και τις καθημερινές. Μάλιστα, το πιο διαδεδομένο στέκι είναι οι πλατείες, οι οποίες κάθε βράδυ είναι γεμάτες φοιτητές, που κάνουν κάτι αντίστοιχο του ισπανικού botillón.

Τέλος, είναι πραγματικά αστείο το σύστημα αγωγών (Βächle) που είναι απλωμένο κατά μήκος της πόλης, παράλληλα με τον ποδηλατόδρομο. Το σύστημα αυτό συγκεντρώνει το νερό από τις υδροροές ή -κατά τους χειμερινούς μήνες- το χιόνι και το εκτρέπει στο ποτάμι, ενώ, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αν καταλάθος κάποιος ξένος πατήσει μέσα στους αγωγούς, θα επιστρέψει στο Freiburg και θα παντρευτεί ντόπιο. Φαντάζεστε τι θα πάθω εγώ, που σκόνταψα κι έπεσα μέσα...!
Ποδήλατα και Βächle: δύο χαρακτηριστικά της πόλης

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Θαλάσσια καταφύγια τώρα!


26 Απρίλη 2012. Κάπου ανάμεσα στη Μύκονο και στη Δήλο, ένα μικρό σκάφος της Greenpeace πλησιάζει τη μηχανότρατα ALBERTO II και οι ακτιβιστές ζητούν από τον καπετάνιο και τους επιβαίνοντες να σταματήσουν το ψάρεμα στην περιοχή και να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός θαλάσσιου πάρκου. Τονίζουν, επίσης, ότι η πράξη τους είναι καθαρά ειρηνική και σύμφωνη με τις ανάγκες των παράκτιων ψαράδων της περιοχής και τους καλούν να σκεφτούν τις καταστροφικές συνέπειες των πρακτικών τους για το θαλάσσιο οικοσύστημα.

Ο καπετάνιος του ALBERTO II αντιδρά και απαντά με μήνυση εναντίον τεσσάρων ακτιβιστών. Την ίδια, κιόλας, μέρα, οι τέσσερεις άντρες συλλαμβάνονται και κρατούνται στο λιμεναρχείο Πάρου. Η κράτησή τους διαρκεί 53 ώρες, ενώ οι συνθήκες είναι απαράδεκτες. Όπως καταγγέλουν οι ίδιοι, αναγκάζονται να κοιμηθούν στο πάτωμα, ενώ υποβάλλονται και σε γυμνό σωματικό έλεγχο (!). Την επόμενη μέρα, οι ακτιβιστές οδηγούνται με χειροπέδες (!) στη Σύρο, όπου διανυκτερεύουν και τελικά δικάζονται από Τριμελές Πρωτοδικείο. Ευτυχώς, αθωώνονται και το δικαστήριο απορρίπτει κάθε κατηγορία. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Γ. Παρασκευόπουλος -ένας από τους τέσσερεις-, η απόφαση του δικαστηρίου "δε δικαίωσε μόνο εμάς, αλλά και το δικαίωμα όλων στην ειρηνική, μη βίαιη διαμαρτυρία". *

Η συγκεκριμένη ειρηνική διαμαρτυρία οργανώθηκε στα πλαίσια της εκστρατείας της Greenpeace για τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στις Κυκλάδες, όπου τα τελευταία χρόνια οι μηχανότρατες στραγγίζουν την περιοχή από ψάρια, δημιουργώντας έτσι προβλήματα στους παράκτιους ψαράδες και διαταράσσοντας το οικοσύστημα. Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα της Greenpeace, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η αλιευτική παραγωγή έχει μειωθεί κατά 50% εξαιτίας ακριβώς των πρακτικών των μηχανοτρατών να στραγγίζουν την περιοχή και στη συνέχεια να πετάνε το μεγαλύτερο μέρος της "ψαριάς" πίσω στη θάλασσα.

Η δημιουργία ενός θαλάσσιου πάρκου στην περιοχή των Κυκλάδων θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση στο πρόβλημα της περιοχής, καθώς θα οδηγούσε στη μακροπρόθεσμη αύξηση του πληθυσμού των ψαριών, χωρίς να περιορίζει τους παράκτιους ψαράδες. Επιπλέον, θα μπορούσε να είναι η αρχή για την εδραίωση εναλλακτικών μορφών τουρισμού, που δε θα καταστρέφουν το ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Με άλλα λόγια, η δημιουργία ενός θαλάσσιου πάρκου θα είχε οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη για την τοπική κοινωνία. 

Προφανώς και η προσπάθεια ποινικοποίησης της ειρηνικής διαμαρτυρίας δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτοί που ευθύνονται για το πρόβλημα δεν είναι διατεθειμένοι να συμβάλλουν στη λύση του. Στο κάτω κάτω, κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης πράξεων ακτιβισμού έχει ως στόχο να τρομοκρατήσει και να αποτρέψει παρόμοιες μελλοντικές πράξεις, έτσι ώστε να διαιωνίζεται το status quo. Ωστόσο, η αθώωση των τεσσάρων ακτιβιστών και η στήριξη της τοπικής κοινωνίας αποδεικνύουν ότι θα υπάρξει και συνέχεια.